Avcı, MustafaÖzdemirli, Merve Nur2024-11-042024-11-042023https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=G_oJ1rKE4SgJUkomyAKpR6qfrr3BfEb-ZqBbq458_aEe1-72GmLt21YZ_zZ154eOhttps://hdl.handle.net/11480/8968Fen Bilimleri Enstitüsü, Bitkisel Üretim ve Teknolojileri Ana Bilim Dalı, Tarla Bitkileri Bilim DalıBu çalışma Niğde ekolojik koşullarında farklı demir gübre dozlarının biçim sırasına göre yonca (Medicago sativa L.)' nın ot verimi ve bazı verim özellikleri üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla 2021 yılı içerisinde yürütülmüştür. Araştırma ile ilgili tarla denemesi tesadüf blokları deneme desenine uygun olarak 4 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Altı farklı doz olarak uygulanan demirin 0, 100, 200, 300, 400 ve 600 g/da dozları incelenmiştir. Demir gübresi olarak EDTA ile şelatlı yapraktan uygulamaya elverişli % 6 oranında demir içeren gübre kullanılmıştır. Sezon içerisinde yonca toplamda 4 kez biçilmiştir. Uygulamalar ve biçim sırasına göre yoncada bitki boyları 50.3 - 88.0 cm, yeşil ot verimleri 3350-3829 kg/da, kuru ot verimleri 901-1041 kg/da, bitkide yaprak oranları % 31.0-50.6, bitkide sap oranları % 48.9-69.0, bitkide yaprak klorofil içeriği (SPAD) değerleri 49.0-63.8 olarak hesaplanmıştır. Demir doz uygulamalarında en belirgin ot verim artışı 3. biçim öncesinde, en düşük verim artışı ise 1. biçim döneminde yapılan uygulamalarda saptanmıştır. Kontrol uygulamasına göre tüm demir doz uygulama seviyelerine bağlı olarak yoncanın ot verimi önemli düzeyde artmıştır. Fe100 uygulaması ve daha yüksek dozların verim üzerine etkisi benzer bulunmuştur. Bu bakımdan Niğde koşullarında yoncadan yüksek ot verimi eldesi için 100 g/da demir gübre uygulamasının yeterli olacağı sonucuna varılmıştır. Anahtar Kelimeler: Yonca, yaprak gübresi, şelatlı demir, verim.This study was carried out to determine the effects of different iron fertilizer doses on the forage yield and some yield characteristics of alfalfa (Medicago sativa L.) under Niğde ecological conditions durind the growing season of in 2021. The field experiment was established in accordance with the randomized blocks design with 4 replications. The iron doses of 0, 100, 200, 300, 400 and 600 g/da were tested. Fertilizer containing 6% iron, suitable for foliar application, chelated with water-soluble iron, EDTA, was used. During the season, the plots were cut 4 times in total. Alfalfa plant heights varied between 50.3-88.0 cm, green forage yields between 3350-3829 kg/da, hay yields between 901-1041 kg/da, leaf ratios per plant 31.0-50.6%, stem ratios between 48.9- 69.0% per plant. The SPAD values were calculated as 49.0-63.8. In iron dose applications, the most significant forage yield increase was determined in the 3rd cutting period, and the lowest yield increase was determined in the 1st cutting period. The forage yield of alfalfa increased significantly, depending on iron dose as compared to, the except for the control application. The effects of Fe doses being higher than 100 g/da on yield were not different than the dose of 100 g/da. It has been concluded that 100 g/da of iron fertilizer application would be appropriate for obtaining high forage yield from alfalfa under Niğde conditions. Keywords: Alfalfa, foliar fertilizer, chelated iron, yield.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessZiraatAgricultureMaster Thesis165790797