Altaş, Şemsi2024-11-072024-11-0720192458-8903https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/343235https://hdl.handle.net/11480/13559Bakış, görünen gerçekliğe koridor açan ve gözün piyonluğunu yapan bir organizmadır.Göz ise zihnin yönlendirdiği bir aynadır. Bakış ile göz bu koordineli ilişkide asimetrik düzeniniki karşıt taraflarıdır. Yani göz öznenin tarafında, bakış ise bakılmış olan nesnenin tarafındayer almaktadır. Bu karşıtlık ilişkisi esnasında zihin düzlemine yansımış olan görüntü gerçekgörüntüdür. Gerçek görüntü bilinçaltı katmanlarının şekillendirdiği gerçeküstü dünyadır.Peki, zihin düzleminde oluşmuş olan bu gerçek görüntüyü görebilmemiz mümkün müdür? Bubağlamda bakıldığında bazı sanatçılar görünürlüğün de ötesinde bir gerçeküstü görünürlüğünkapılarını açmışlardır. Anish Kapoor, ‘Gök Ayna’ eseriyle görünenin ötesinde bir görünürlükaçarak gerçeküstü bir yüzey canlandırmıştır. Zihin düzleminde oluşabilecek olası görüntüpaslanmaz çelik ayna ile karşımıza geçmiştir. Rene Magritte ise ‘Sahte Ayna’ eseriyle zihindüzlemine yansımış olan bakışın bakışını görünür hale getirmiştir. Gözün iris tabakası beyazlığınıgökyüzünün yansımasına satmıştır. Göz bebeği ise dibi gözükmeyen karanlık bir çukur halinegelmiştir. Dolayısıyla Magritte, kendi gerçeküstü dünyasından bir dünya var etmiştir. Peki,öyleyse bakışın bakışı neden sahte ayna söylemine sahiptir?trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSanatEdebi Teori ve EleştiriArticle0402938343235