Geçgin, Ercan2024-11-072024-11-0720192147-84732791-8157https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/330284https://hdl.handle.net/11480/13596Bu çalışma, Türkiye’de, günümüz üniversite gençliğinin genel olarak nasıl bir toplumsal karaktere sahip olduğunu anlamaya yönelik nitel bir mikro alan araştırmasına dayanmaktadır. Araştırmada, genç öğrencilerin bilimsel bilgiye ulaşma ve başarıya yaklaşım şekilleri, teknolojiyi kullanma biçimleri, birbirleriyle ve öğretim üyeleriyle kurdukları etkileşimler ele alınmıştır. Üniversite gençliğinin başta öğrenme ve sorunlarla baş etme kapasitesi olmak üzere farklı boyutlardaki pratiklerinden hareketle nasıl bir toplumsal karakter geliştirmekte olduklarına dair fikirlere ulaşılmak istenmiştir. Bu doğrultuda, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi’nin farklı bölüm ve sınıflarından 18 üniversite öğrencisi ile derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Ayrıca gözlemlerden ve konu ile ilgili başka kaynaklardan da istifade edilmiştir. Araştırma neticesinde, üniversite gençliğinin iç motivasyondan ziyade dış motivasyona sahip olduğu, rekabet üzerinden başarı yorumu geliştirdiği, sorun çözme becerilerinde edilgen tutumları arttıran kaynaklara başvurduğu, yeni teknolojileri kullanma biçiminin bu tutumu beslediği ve dolayısıyla dış kontrol odaklı kişilik eğilimlerine sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca sosyo-kültürel bağlam bakımından ebeveynlerin geleneksel korumacı rolünü yeni iletişim teknolojilerinin aldığı ve bu teknolojilerin her türden bilgiye erişim ve kullanım için çok boyutlu kılavuzluk işlevi üstlendiği tespit edilmiştir. Çalışmada, teknik ve toplumsal açıdan dışsal yönelimli söz konusu toplumsal karakter inşasından dolayı “navigasyonlu gençlik” şeklinde bir soyutlamaya gidilmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitimEğitim AraştırmalarıBeşeri BilimlerSosyolojiArticle7174680330284