Yüksel, Muhammed Bahaeddin2024-11-072024-11-0720181301-966X2602-2435https://doi.org/10.15745/da.432844https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/323881https://hdl.handle.net/11480/11969Ulûmu’l-Kur’ân’a dair son teşekkül eden ilim, Mübhemâtu’l-Kur’ân’dır.Kur’ân’daki belirsiz anlatımları ve medlüllerini konu edinen mübhemât, genelbir tarifle kendisinden ne kastedildiği tam olarak anlaşılamayan lafızlar olaraktanımlanır. Kur’ân’ın mübhemlerine dair ilk çalışmaların sahabe dönemindegerçekleştiği söylense de, alana dair ilk eser, altıncı yüzyılda kaleme alın-mıştır. Kur’ân ilimlerinin en şereflisi olarak takdim edilen mübhemât, gerekmuhataplar açısından ve gerekse mahiyeti açısından bazı sorunlu yaklaşımlarakonu olmuştur. Yapılan tariflerde herhangi bir ayrıma gidilmeden Kur’ân’ınilk muhatapları ile sonraki muhatapların aynı kategoride değerlendirilmesi veyine Kur’ân’a bir metin muamelesi yapılması bu hatalı yaklaşımlardan ba-zılarıdır. Bununla birlikte özellikle itikâdî fırkaların teşekkülüyle başlayanmeşruiyet arayışı sürecinde mübhemât, yoğun istismara konu olmuş, bu du-rum ise mübhemât üzerine eserlerin telif edilmesini zorunlu ve lüzumlu halegetirmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin BilimiFelsefeReview Article2153557710.15745/da.432844323881