Özulucan, AbitterTemel, Ergin2024-11-072024-11-0720211300-851Xhttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/507591https://hdl.handle.net/11480/13330Teknolojinin insan hayatındaki öneminin ve yerinin her geçen gün artması ile birlikte uluslararası ticaretin boyutu da gelişmektedir. Bu gelişmeler beraberinde uluslararası ölçekte faaliyet gösteren işletmelerin sayısını artırmıştır. Bu nedenle işletmelerin varlıkları arasında amortismana tabi varlıkların payı ve dolayısıyla amortismanın mali tablolar üzerindeki etkisi ve önemi artmıştır. Başta üretim işletmeleri olmak üzere, işletmelerin birim maliyeti ve satış fiyatını doğru hesaplayabilmeleri, faaliyet sonucunu doğru tayin edebilmeleri, vergi matrahını ve dolayısıyla ödenecek vergi tutarını doğru hesaplayabilmeleri için, işletmelere oto finansman sağlayan amortisman uygulaması, asla göz ardı edilmemesi gereken bir uygulamadır. Türkiye’de amortisman uygulamaları Vergi Usul Kanunu (VUK) ve Türkiye Muhasebe Standartları (TMS) çerçevesinde detaylı olarak ele alınmıştır. Fakat VUK’un vergi amaçlı, TMS’nin ise bilgi amaçlı mali tablo hazırlama kaygısı içinde olması, amortisman uygulamalarının ve dolayısıyla elde edilen sonuçların farklılaşmasına neden olmaktadır. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, amortisman uygulamalarının VUK ile TMS 16 Maddi Duran Varlıklar Standardı, TMS 38 Maddi Olmayan Duran Varlıklar Standardı, TMS 40 Yatırım Amaçlı Gayrimenkuller Standardı ve TFRS 5 Satış Amaçlı Gayrimenkuller Standardı çerçevesinde karşılaştırmalı olarak incelemek, farklılıkları ve benzerlikleri ortaya koymak olarak belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Amortisman, İtfa Payı, Maddi ve Maddi Olmayan Duran Varlıklar, Türkiye Muhasebe Standartları, Vergi Usul Kanunu. JEL Sınıflandırması: M40, M41.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessİşletmeİşletme FinansArticle1484624507591