Soydan, Serpil2024-11-072024-11-0720192667-4262https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/355691https://hdl.handle.net/11480/13531Garib-nâme, Türk edebiyatının Anadolu Türkçesiyle yazılmış, on dördüncü yüzyıldaki en büyükmesnevisidir. Ahlâkî, tasavvufî ve öğretici bir mesnevidir. Türk dili ve edebiyatının önde gelen,değerli ve temel eserlerindendir. Halkı eğitmek amacıyla Türkçe yazılmış olan Garib-nâme’deve şiirlerinde Yunus Emre’nin ve Mevlânâ’nın tesiri büyüktür. Dili sade bir şekilde kullananÂşık Paşa, Türkçenin şuurlu ve bilgili bir savunucusudur. Türk kültürünü yansıtan bu eserde yeralan bazı kök fiiller, çok anlamlılık açısından değerlendirilmeye çalışılmıştır. Çok anlamlılık,değişik etkenlerle bir göstergenin yansıttığı temel anlamın dışında yeni kavramları anlatırdurumda olmasıdır. Bir sözcüğün, dil içi anlamsal nedenlerle genişleyerek birden çok kavramıgösterebilme özelliği kazanmasıyla ortaya çıkan anlam olgusudur. Amaç, basit fiillerin hangianlamlarda kullanıldığını tespit etmeye çalışmaktır. Bu çalışmada on basit fiil çok anlamlılıkaçısından incelenmiştir. Bunlar; aç-, bil-, bit- , çık-, dak-, dol-, dut-, geç-, kal-, yit- fiilleridir.Bu kök fiillerin çok anlamlılık açısından sayısal verileri şöyledir: aç- : 4, bil- : 5, bit -: 9, çık- : 3,dak- : 2, dol- : 3, dut- : 12, geç- : 3, kal-: 5, yit- : 3. Anlam bakımından en fazla sayıda bit- vedut- fiillerinin, en az sayıda dak-, geç-, çık-, dol-, yit- fiillerinin kullanıldığı görülmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEdebiyatDil ve Dil BilimEdebi Teori ve EleştiriArticle225465355691