Çelikan, Serkan2024-11-072024-11-0720201300-84982822-2261https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/387564https://hdl.handle.net/11480/13472Kur’ân-ı Kerîm, Müslümanların bilgi kaynakları arasındailk sırada yer alır ve hayatın çeşitli alanlarında inananlariçin rehber konumunda bulunur. Bu bakımdan Kur’ân’ayönelişte temel amaç onu anlamak ve yaşamak olmalıdır.Söz konusu pratik değerinin yanında Kur’ân’ın tilâvetide önemli bir ibadettir. Nitekim bu hususun Kur’ântanımlarında yer aldığı da görülür. Ayrıca Müslümanlar,Kur’ân’ın tamamı okunarak uygulanan, hatim isimli birgeleneğe de sahiptirler. İslâm toplumlarındaki yaygınvarlığı dikkate alındığında hatim geleneğinin Hz.Peygamber (s.a.s.) ve sahâbe devrinde bir esası bulunmasıgerektiği fikri oldukça makul görünmektedir. Nitekimhadis kaynaklarında ve İslâmî ilimlerin farklı dallarındayazılmış diğer klasik eserlerde hatim uygulamasınıtemellendiren rivayetler görmek mümkündür. Burivayetler belirlenebildiği kadarıyla Abdullah b. Amr,Kays b. Ebî Sa?sa?a, ?Irbâd b. Sâriye, Câbir b. Abdillâh veÜbey b. Ka?b isimli sahâbîlerden nakledilmişlerdir. Zürâreb. Evfâ’dan nakledilen mürsel bir rivayet de vardır. Buaraştırma, söz konusu geleneği Hz. Peygamber’in (s.a.s.)sünneti ve sahâbe uygulamasındaki temelleri açısındanincelemeyi amaçlamaktadır. Kaynağı ile ilgili bulguların,hatmin keyfiyetini de ortaya koyacağı düşünülmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin BilimiKUR’ÂN HATMİ GELENEĞİNİN RİVAYETLERDEKİ TEMELLERİArticle563781806387564