Sarıca, Abdulkerim İskender2024-11-072024-11-0720201301-33942667-680Xhttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/443906https://hdl.handle.net/11480/13392Peygamberliğin verilişinin Allah Teâlâ’nın iradesine bağlı olmasında İslâm mezhepleri-nin ortak kabulüne rağmen, İslâm düşüncesinin satır aralarında rastlanabilen “peygam-berliğin belirli bir gayret ve mücâhede sonucunda elde edildiği”ni ifade eden nübüvvetin kesbîliği nazariyesi, nübüvvet bahisleri içerisinde merkezî bir yer tutmaktan ziyade tâli bir tartışma konusudur. Konuyla ilgili tespit ve iddia içeren kayıtların kısa ve yer yer bağlamdan kopuk pasajlar şeklinde olması, bunun yanı sıra şahıs ve akımların ortaya koyduğu eserlerin yeterli tetkikinin gerçekleştirilmeyerek ikincil kaynaklara yani iddia-yı ortaya koyan eserlere dayalı okuma yapılması, bağlamından uzak değerlendirmelere sebebiyet vermiştir. Kaynaklarda şahıs ve akımların düşüncelerinde nübüvvetin kesbîli-ğine yönelik ipuçları bulunmakla birlikte, kavramların hangi bağlamda tartışıldığı ve şahısların hangi gayeyi güttüğü tespit edildiğinde, meselenin alışılagelen toptancı anla-yıştan daha farklı bir sonuca evrildiği görülmüştür. İşte elinizdeki bu kısa çalışma, kav-ramsal ve bağlamsal zemin olmak üzere iki kısımda konuyu inceleyerek, klasik ve mo-dern kaynaklarda kendilerine nübüvvetin kazanılan bir makam olduğu görüşü nispet edilen Abbâd b. Süleymân, İbn Meserre, İhvân-ı Safâ ve İbn Seb?în’e yönelik kayıtların doğruluk ve geçerliliğini tartışmayı amaçlamaktadır. trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin BilimiPeygamberliknübüvvetrisaletnebiresulkesbvehbArticle292559578443906