Hatice UysalSadegül Altun AkbabaEge Akgün2019-08-012019-08-0120101305-3515https://app.trdizin.gov.tr/makale/TVRFek16QTVPUT09https://hdl.handle.net/11480/2737Bu araştırma okul öncesi öğretmenlerinin istenmedik davranışlar karşısında uyguladıkları stratejileri araştıran nitel bir çalışmadır. Araştırma Ankara ilinde özel bir anaokulunda gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 2 öğretmen ve 5 ve 6 yaş gruplarındaki çocuklar yer almıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında katılımcı olmayan gözlem tekniği kullanılmıştır. Araştırmada gözlem verilerinin geçerliği ve güvenirliğini artırmak amacıyla öğretmenlerle görüşme yapılarak çeşitleme (tringulation) tekniği uygulanmıştır. Araştırmada kullanılan gözlem tekniğinin sonuçlarına göre her iki yaş grubunda da öğretmenlerin en çok kullandıkları stratejinin “sözel uyarı”, “sözel olmayan uyarı” ve “1. Tip ceza” olduğu belirlenmiştir. Gözlemlerde öğretmenlerin istenmedik davranışlar karşısında tepkisel modeli benimsedikleri anlaşılmıştır. Çeşitleme için yapılan görüşmeler sırasında ise öğretmenler en çok kullandıkları stratejinin “ikinci tip ceza verme” olduğunu belirtmişlerdir. Öğretmenlerin eylem ve söylemlerindeki uyumsuzluk alan yazın desteği ile tartışılmış ve öğretmenlerin istenmedik davranışlar ortaya çıkmadan önlemler alması, davranışı şekillendirme ve doğru davranışın sıklığını arttırma amacıyla çeşitli stratejilerden yararlanması önerilmiştir.This is a qualitative study carried out to investigate the strategies that preschool teachers use when facing with undesired behaviors. The study was conducted in a private nursery school in Ankara, affiliated with the Ministry of National Education. Two teachers and the children between 5 and 6 took part in the study. To ensure validity and reliability of the results, the researchers read the observation notes with teachers at the end of the data collection process to ensure triangulation. The results show that, in both age groups, the most frequently used strategies by teachers are “verbal warning”, “non-verbal warning” and “firsttype punishment”. The observations demonstrated that both of the teachers preferred reactive model when they faced with undesired behaviors. During the co-reading the interview notes, the teachers further commented that the most frequently used strategy they used was the “second-type punishment”. The findings are discussed in line with the literature. Further suggestions are also provided.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitimEğitim AraştırmalarıArticle93971979113309