Güneş, MuratGüler, HünkarKaya, Şehit Muksit2024-11-072024-11-0720221303-69202667-5099https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1168332https://hdl.handle.net/11480/13270Bu çalışmada, Türkiye’de vergi esnekliği, do- laylı ve dolaysız vergi ayrımında, 2003Q2-2021Q4 dönemleri arasında EKK yöntemiyle tahmin edil- miştir. GSYH’deki yüzde 1’lik bir artışın toplam vergi gelirlerini ortalama tahmini olarak yüzde 0,68 artırdığı sonucuna ulaşılmıştır. GSYH’deki yüzde 1’lik artışın dolaylı vergileri dolaysız ver- gilere göre daha fazla etkilediği açıktır. İthalden alınan KDV esnekliğinin 1’den büyük olması ise gelirdeki artışın yurtdışı talebe dönüştüğünün açık bir göstergesidir. GSYH*Covid değişkeninin istatistiksel olarak anlamlı olmakla birlikte CO- VID-19 sürecinde vergi esnekliğinin olmadığını; fakat normal döneme göre GSYH’deki değişim den daha fazla etkilendiğini ortaya koymakta- dır. COVID-19 öncesi dönemde vergi esnekliği 0,35 iken salgın sürecinde 0,64 olarak tahmin edilmiştir. Çalışmanın bulguları bir bütün olarak dikkate alındığında Türk vergi sisteminin esnek- liğinin 1’den küçük olduğu, yani vergi sisteminin esnek olmadığı sonucuna varılmaktadır. Bu an- lamda, Türk vergi sisteminin tabana yayılması, vergi gelirlerinin sadece dolaylı vergilere yas- lanmaması ve vergi sisteminin artan oranlılığının güçlendirilmesi önem arz etmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessİktisatArticle2791391531168332