Yılmaz, Kerim2024-11-072024-11-0720192146-7900https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/426264https://hdl.handle.net/11480/13410Bu çalışmanın amacı, eski çağlardan beri var olan ve günümüzde varlığınıdevam ettiren uğursuzluğun psiko-sosyal sebeplerini belirlemeye çalışıp durumtespiti yaptıktan sonra Kur’an’ın uğursuzluğa yaklaşımını sünnetten de destekalarak ortaya koymaya çalışmaktır. Bu bağlamda çalışmada uğursuzluğun tanımı,uğursuzluğun psiko-sosyal sebepleri, çeşitli din ve toplumlarda uğursuz saymaörnekleri, Kur’an’da uğursuzluğun anlam alanına giren kelimeler ve Kur’an’ınuğursuzluğa yaklaşımı üzerinde durulmuştur. Ayrıca bazı meal ve tefsirlerde“nahs, husûm ve meş’eme” kelimelerine uğursuzluk anlamı verilmesine eleştirelolarak yaklaşılmıştır. Sonuç olarak Kur’an’da uğursuzluk anlamına gelen“tetayyür” kelimesinin odak kelime olduğu, uğursuz saymanın geçmişinin Kur’an’agöre Hz. Salih dönemine, yazılı kaynaklara göre ise eski Mezopotamya’ya dayandığıve çeşitli toplum ve dinlerin kültüründe -ilahî dinler bunu yasaklasa da- bir şekildevarlığını devam ettirdiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca Kur’an’da uğursuzluk olgusundannegatif olarak bahsedildiği, uğursuzluğun insanların hayatında psiko-sosyalyönden olumsuz etkileri olduğu ortaya çıkmıştır. Mekkî surelerde bu konununolumsuzluğuna dikkat çekilmesi de uğursuzluğun insanların inanç hayatındançıkarılması gerektiğini göstermektedir. Bazı meal ve tefsirlerde “nahs, husûm vemeş’eme” kelimelerine uğursuzluk anlamı verildiği tespit edilmiştir. Ancak budurum insanlar tarafından bazı günlerin uğursuz, bazı günlerin uğurlu gibialgılanmasına sebep olacağından “nahs” kelimesine “şiddetli azap günleri”,“husûm” kelimesine Âd kavminin “kökünün kazınması için sürekli” esen fırtına ve“meş’eme” kelimesine “bedbaht olanlar” anlamının verilmesi daha uygungözükmektedir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin BilimiPsikolojiArticle816269294426264