Ayhan CeyhanAhmet ŞekeroğluAdnan ÜnalanMahmut ÇınarUğur SerbesterEthem AkyolErdoğan Yılmaz2019-08-012019-08-0120151309-1743https://app.trdizin.gov.tr/makale/TWpJNE9EUXlNZz09https://hdl.handle.net/11480/2969Bu çalışma, Niğde ilinde koyunculuk işletmelerinin mevcut durumu, yapısal özellikleri ve bu işletmelerinöncelikli sorunlarının ortaya konulması amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada, tabakalı örnekleme (ilçeler) yöntemiyleseçilen toplam 96 koyunculuk işletmesi örnek olarak alınmıştır. Bu işletmelerde uygulanan anket çalışmasıyla;işletme ile sahiplerinin genel özellikleri, mera durumu, koç katımı, doğum, sağım, kırkım, sağlık koruma,hayvanların pazarlanması ve işletmelerdeki alet-ekipman durumları ile ilgili bilgilere ulaşılmıştır. Araştırmasonunda, koyun yetiştiren işletme sahiplerinin büyük bir kısmının (%68.8) ilkokul mezunu olduğu, koyunculukyapma süresinin ortalama 25.7 yıl olduğu, çoban olarak önemli oranda (%63.5) aile işgücünün kullanıldığı, koyunırkı olarak işletmelerin %99'unda Akkaraman, %1'inide Merinos melezi koyun yetiştirildiği, işletme başınaortalama koyun sayısının 314.5 baş olduğu ayrıca işletmelerde koyundan başka ortalama 7.9 baş inek, 38.1 baş keçive 1.9 baş at bulunduğu belirlenmiştir. İşletme sahiplerinin %86.4'ü koyunculuğu atadan öğrendiklerini, %82.3'ütek geçim kaynağı olduğunu, %10.4'ü de bu işi sevdiği için yaptığını bildirmişlerdir. Niğde ilinde koyunculukişletmelerinin önemli bir kısmının (%40.6) yayla koyunculuğu, diğerlerinin yerleşik ve yayla (%19.8), yerleşik(%38.6) ve sadece göçer koyunculuk (%1.0) yaptıkları belirlenmiştir. Araştırmada işletmelerin %97.9'ununDamızlık Koyun Keçi Yetiştiricileri Birliğine üye olduğu saptanmıştır. Yetiştiriciler öncelikli sorun olarak, yemfiyatlarındaki pahalılık ile meraların yetersiz ve kalitesiz olmasını bildirirken, koyunculuğun kârlı olabilmesi içinpazar fiyatlarının artması, mera ıslahı, yem bitkileri ekiliş alanının artırılması ve sürünün genetik ıslahının yapılmasıgerektiğini bildirmişlerdir.This study was carried out to reveal the present status of sheep farms in Nigde, to detect basic priorityproblems and to offer some solutions to these problems. In this study, total of 96 sheep farming enterprises werechosen by stratified sampling method to represent the entire province as an example. A survey was conducted toobtain information regarding mating, lambing, milking, shearing, marketing milk and meat, grazing animals status,tools and equipment of sheep enterprises and health protection and feed utilization status. The results of analyzesshowed that a large portion (68.8%) of sheep breeders were primary school graduates, while 99% of sheep farmsraised only Akkaraman breed 1.0% of them raised only Merino breed, average duration of sheep breeding was 25.7years, family labor was commonly (63.5%) used as shepherd, the average number of sheep per farm was 314.5 headand the enterprises had also 7.9 head cows, 38.1 head goats, 1.9 horses and 5.2 heads cat and dog. Besides, it wasinformed that 86.4% of breeders had learned sheep breeding from their ancestors, sheep farming was only source ofincome for 82.3% of them and was enjoyable job for 10.4% of them. It was also determined that sheep breeding wasmaintained in highland (40.6%), in highland and settled down (19.8%), in settled down (38.6%), and in nomadic(1.0%) system in Nigde. The 97.9% of sheep enterprises is a member of Nigde Sheep and Goat BreedersAssociation. Breeders expressed that high feed prices, insufficient pastures area and poor pastures quality werepriority problems. They reported that needs to be done to increase in marketing price, improvement of pasture andsheep flock genetic, also increasing the forage crops cultivation area for profitable sheep breeding.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessÇevre BilimleriArticle1826068228842WOS:000409910200008N/A