Karaoğlan, Arslan2024-11-072024-11-0720191306-62182636-8536https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/391051https://hdl.handle.net/11480/13467Kur’an-ı Kerim’de muhataplar inançları bağlamında iman edenler ve inkâredenler şeklinde iki kategoriye ayrıldığı, buna ek olarak iman ile inkâr arasındayer alan münafıkların da üçüncü bir inanç grubunu oluşturduğu görülmektedir.Genelde insanların özelde ümmetin en tehlikeli düşmanları münafıklardır. Onlar, yaşamlarının bir parçası olan aldatma eylemini bir başka renge boyamak suretiyle iletişim halinde olduğu bireyleri ve toplumu yanıltmaya çalışır. İslam’ıninşa ettiği erdemli toplumu karıştırmak için başvurdukları içe ve dışa yönelikoyunlarına, bu oyunlara ortak olanlara hem Kur’an hem de Hz. Peygamber (a.s.)dikkat çekmiştir. Bu çerçevede Nisâ 142-143. ayetleri perspektifinden münafıktipolojisinin özellikleri ortaya konmuştur.Münafıklar, her açıdan ispat edilmiştir ki sosyal ve ekonomik statüye erişmekiçin arzuladıkları şeyleri inatçı bir şekilde dalgalandırmış ve harekete geçirmişlerdir. Yapmak, görmek ve işitmek istedikleri şeyleri elde etme hiyerarşisinde heryolu meşru saymışlardır. Sosyal ve kültürel faktörlerin etkisiyle Müslümanlarakarşı huysuzlukları, intikamcılık duyguları, saygısızlıkları ve buna bağlı birçokolumsuz davranımları artmıştır. Sözün özü münafık insanlar, “psikolojik ihtiyaçlar dini” veya “fonksiyonel din” olarak da isimlendirilen dış güdümlü dindarlıkyaklaşımını benimsemişlerdir. Bu düşüncenin odağında dinî değerler birinci derecede önemini ve anlamını yitirmiştir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessDin BilimiArticle0384576391051