Yazar "Özmen, Esma" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Decreased butyrylcholinesterase and oxytocin levels versus increased dopamine levels in advanced Alzheimer’s patients
    (2022) Ayan, Durmus; Özmen, Esma; Erşan, Serpil; Sari, İsmail; Erşan, Etem Erdal; Söylemez, Sibel
    Aim: In this study, it was aimed to examine the serum levels of dopamine, oxytocin, and butyrylcholinesterase (BchE) enzyme activity in advanced Alzheimer’s disease (AD). Materials and Methods: For our preliminary study, a total of 40 participants were included in the study. 20 of the participants consisted of patients and the other 20 made up the control group. In the serum samples of the patient and control group, the lev- els of dopamine and oxytocin were measured by Enzyme-Linked Immuno Sorbent As- say (ELISA) method, while the BchE activity was measured by the spectrophotometric method. Results: We found that serum BchE and oxytocin levels in the AD group were sta- tistically lower than the controls (p<0.01, p=0.027), whereas serum dopamine levels in the AD group were statistically higher than the control group (p=0.02). Furthermore, we analyzed that there was no significant correlation between the measured parameters (p>0.05). Conclusion: Our results indicate that the decrease in BchE activity and oxytocin levels and the increase in dopamine levels may have a relationship with the progression of the disease in the AD group. However, we believe that studies are needed with larger numbers of patients with different levels of AD.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Farklı Dozlarda Ekzojen Gonadotropin Uygulamasının Serotonin ve Melatonin Düzeylerine Etkisi
    (2020) Sari, İsmail; Gümüş, Erkan; Özmen, Esma; Güntürk, İnayet; Erşan, Serpil; Seyde, Gonul Seyda
    Ekzojen gonadotropinler vasıtasıyla ovaryum stimülasyonu (OS) hem üreme biyolojisi ile ilgili deneysel çalışmalarda hem de in vitro fertilizasyon (IVF) ’da yaygın olarak kullanılan bir uygulamadır. Fakat yapılan bazı çalışmalardan elde edilen veriler OS’nin oosit, embriyo niteliği ve embriyogenez süreçlerine çeşitli olumsuz etkilerinin olabileceğine işaret etmektedir. Dolayısıyla, OS prosedürlerinin üreme ve diğer biyolojik süreçlerle olan olası etkilerini inceleyecek kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulduğu düşünülmektedir. Serotonin ve melatoninin de oosit ve embriyo niteliğinde etkileri olan önemli hormonlar olduğu belirtilmektedir. Bununla birlikte farklı dozlarda uygulanan ekzojen gonadotropin uygulamalarının bu hormonlar üzerine etkisini inceleyen herhangi bir araştırma olmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle bu araştırmada farklı dozlarda ekzojen gonadotropin uygulamasının serotonin ve melatonin düzeylerine etkisini fare modelinde incelemeyi amaçladık. Çalışmamızda fareler 5, 7.5, 10 ve 12.5 I.U. Gebe Kısrak Serum Gonadotropin/ İnsan Koriyonik Gonadotropin (PMSG/hCG) uygulamak üzere 4 farklı gruba (n=6) ayrıldı. Ekzojen gonadotropinlerle muamele sonrasında melatonin ve serotoninin düzeyleri çalışma gruplarına ait plazma örneklerinde ELISA yöntemi ile tespit edildi. Melatonin düzeyleri yönünden gruplar arasında anlamlı bir fark belirlenmezken, serotonin düzeyleri yönünden gruplar arasında anlamlı bir farkın olduğu gözlenmiştir. Yapılan grup içi karşılaştırmalarda 7.5 I.U. PMSG/hCG uygulanan grupta diğer gruplara nazaran serotonin düzeyleri yönünden anlamlı bir artışın olduğu saptandı. Sonuç olarak uyguladığımız ekzojen gonadotropin dozlarının melatonin düzeylerini etkilemediği ancak serotonin seviyelerini 7.5 I.U. PMSG/hCG uygulaması sonrasında diğer dozlara göre anlamlı olarak artırdığı anlaşılmaktadır. Daha yüksek ekzojen gonadotropin dozlarının bu hormonlara etkisini hayvanlarda ve insanlarda da inceleyecek ilave çalışmaların üreme biyolojisine katkı sunacağı düşünülmektedir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    NÖTROFİL/LENFOSİT ORANI PREDİYABETİK HASTALARDA İNSÜLİN DİRENCİ TAHMİNİNDE HOMA-IR İNDEKSİNE ALTERNATİF BİR BELİRTEÇ OLABİLİR Mİ?: BİR RETROSPEKTİF ÇALIŞMA
    (2023) Ayan, Durmus; Balcı, Tevfik; Aydoğan, Kader Zeybek; Özmen, Esma; Karabay, Umut
    Amaç: Çalışmamızda prediyabet ve diyabet olmayan hastalarda HOMA-IR indeksi ile Trigliserid/Glukoz (TyG) indeksi, LDL-K/HDL-K oranını, Trigliserid/ HDL-K oranını ve Nötrofil/ Lenfosit Oranını (NLO) bir biri ile karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesine 2019-2021 yılları arasında başvuran 18-75 yaş arasında 673’ü kadın 890’ü erkeklerden oluşan toplam 1433 hasta dahil edilmiştir. HOMA-IR indeksi, TyG indeksi, LDL-K/HDL-K oranı, Trigliserid/ HDL-K oranı, NLO hesaplamaları analizi yapılan testler vasıtasıyla yapılmış tır. Bulgular: Bulgularımıza göre diyabetik olmayan grupta Trigliserid/HDL-K oranının ve pre-diyabetik grupta NLO’nun rutinde kullanılan yöntem olan HOMA-IR indeksine göre hem de IR tahmininde kullanılan diğer indekslere göre duyarlılığı ve özgüllüğünün daha yüksek olduğu tespit edildi. Ayrıca diyabetik olmayan grupta Trigliserid/HDL-K oranı ile HOMA-IR indeksi arasında pozitif anlamlı bir korelasyon sonucuna ulaşılırken (r=0,219; p<0,001), pre-diyabetik grupta NLO ile HOMA-IR indeksi arasında anlamlı bir korelasyon sonucu bulunamadı (r=0,034; p=0,290). Sonuç: Sonuç olarak, NLO pre-diyabetik hastalarda IR tahmininde HOMA IR yerine alternatif bir parametre olabilir. Ancak bunun referans yöntem ile verifikasyonu yapılan prospektif çalışmalar ile doğrulanması gerektiği düşüncesindeyiz.