Yazar "Ünsal, Nurettin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    İşletmelerde temettü politikasının firma değeri üzerine etkisi ve bir uygulama
    (Niğde Üniversitesi, 1998) Ünsal, Nurettin; Şamiloğlu, Famil
    ÖZET Firmalar, optimal sermaye yapılarını diğer bir deyişle optimal borç/özsermaye oranını tesbit ettirdikten sonra; özsermayenin ne miktarının yeni sermaye artışı yoluyla, ne miktarının karların dağıtılmayarak firma bünyesinde bırakılmasıyla (otofinansman) sağlanacağı konusunda karara varmalıdır. Firmanın kar dağıtım (Divident-Temettü) politikası elde edilen net karın ortaklar ve yedekler arasındaki dağılımı m belirler. Nakit kar payı ödemeleri firma bünyesinde alıkonacak bir kar tutarını azalttığından kar dağıtım politikası, firma için finansman politikasının ayrılmaz bir parçasıdır. Kar dağıtım politikası bazı hallerde bir yatırım kararı, bazı hallerde de finansman kararı görünümünü alabilir. Firmanın sermaye piyasalarından kaynak sağlama imkanı yoksa, kar dağıtımı firmanın yapacağı yatırımların tutarını azaltır. Bazı yatırımlardan da vazgeçer. Görülüyor ki kar dağıtımı firmanın büyüme hızını, firmanın piyasa değerini ve ortakların servetlerini etkileyen kritik bir nitelik taşımaktadır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Türkiye'de kamu ve özel bankaların tarımın finansmanındaki rolü ve ekonometrik bir uygulama
    (Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2017) Ünsal, Nurettin; Öztürk, Mutlu Başaran
    Bu çalışma kapsamında Avrupa Birliği ve Türkiye'de tarım sektörünün finansmanı ele alınmıştır. Türkiye'de bankacılık sektörünün tarım sektörüne vermiş olduğu tarımsal kredilerin ve devlet tarafından tarımsal destek ve teşvik adı altında tarım sektörüne aktarılan kaynakların Türkiye'nin tarımsal Gayri Safi Yurtiçi Hasılası üzerinde etkisi tespit edilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada 2003:1–2014:4 dönemine ait olmak üzere üçer aylık veriler kullanılarak zaman serilerinden yararlanılmıştır. Verilerin birim kök içerip içermediği genişletilmiş Dickey-Fuller (ADF) testi kullanılarak belirlenmiş olup değişkenler arasındaki Eşbütünleşme ilişkisinin incelenmesi amacıyla Maksimum Özdeğer ve İz test istatistiklerinden yararlanılarak Johansen–Jeselius Eşbütünleşme testi uygulanmıştır. Daha sonra Hata Düzeltme Modeli yardımıyla kısa dönem ilişkiler araştırılmıştır. Son olarak Varyans Ayrıştırması ve Etki-Tepki fonksiyonları yöntemlerinden yararlanılmıştır. Bu çalışmada tarımsal Gayri Safi Yurtiçi Hasılası ile bağımlı değişkenler arasında uzun dönemli bir ilişkinin varlığı tespit edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarına göre kamu bankaları tarafından tarım sektörüne aktarılan tarımsal krediler ile tarımsal destekleme ödemeleri tarımsal GSYH üzerinde pozitif bir etki yaratırken; özel bankalar tarafından tarım sektörüne aktarılan tarımsal kredilerin ise tarımsal GSYH üzerinde negatif bir etki yarattığı tespit edilmiştir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    TÜRKİYE’DE YEREL YÖNETİMLERİN FİNANSMANI
    (2019) Ünsal, Nurettin; Demirkol, Taner
    Kamu hizmetlerinde devlet ve yerel yönetimler önemli bir roloynamaktadırlar. Yerel yönetimlerin finansal yapısı, sunulan hizmetlerinkalitesini ve boyutunu belirleyen en önemli unsurlardan birisidir. Yerelhizmetlerin sunumunda önemli bir role sahip olan belediyelerinüstlendikleri altyapı ve üst yapı hizmetlerine olan talebin artmasına bağlıolarak belediyeler daha fazla finansal kaynağa ihtiyacı ihtiyaçduymaktadırlar. Söz konusu hizmetleri etkin ve verimli bir şekilde yerinegetirebilmeleri için finansal açıdan güçlü bir yapıya sahip olmalarıgerekmektedir.Bu çalışmanın amacı yerel yönetimlerin finansman kaynaklarınınincelenmesi olup ayrıca Muhasebat Genel Müdürlüğü tarafındanyayınlanan yerel yönetimlerin gelir gerçekleşme rakamlarındanyararlanılarak 2015-2017 yıllarını kapsayan dönem için yerel yönetimbirimlerinin gelirleri analiz edilmiştir. Çalışmada yerel yönetimbirimlerinin gelirleri öz gelirler, merkezi bütçeden yapılan transferler veborçlanma şeklinde sınıflandırılarak Türkiye’deki yerel yönetimbirimlerinin gelir yapılarının bileşimleri ayrı ayrı incelenmiştir.Çalışma sonucunda yerel yönetimlerin finansman kaynaklarınınyıllar itibariyle artış gösterse de özellikle öz gelirlerin yeterli düzeydeolmadığı, toplam gelirlerinin yaklaşık yarısının merkezi bütçeden alınanpaylardan oluştuğu ve gelir gider dengesizliğinden dolayı da borçlanmaseçeneği ile karşı karşıya kaldıkları görülmüştür. Türkiye’de yerelyönetimlerin 2017 yılında öz gelirleri 63 milyar TL, merkezi otoritetarafından yapılan transferler 60,3 milyar TL ve toplam borçları ise 107,6milyar TL olarak gerçekleşmiştir. Görüldüğü üzere öz gelirler ile merkeziotorite tarafından yapılan transferler hemen hemen eşit düzeydedir. Bu durum yerel yönetimlerin özerkliğini tartışmalı hale getirmektedir. Yeterlibütçeye sahip olamayan yerel yönetimlerin ağır bir borç yükü altındaoldukları görülmektedir. Yasal düzenlemeler ile borçlanma politikalarınınyeniden düzenlenmesi gerekmektedir.