Yazar "Ayhan Erler" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Deformation of stibnites and pyrites in the Madsan antimony deposit (Niğde, Turkey): Implications for pressure-temperature conditions of local deformation
    (1999) İlkay Kuşçu; Ayhan Erler
    Mermerler ve gnayslar içerisindeki epitermal damarlardan oluşan Madsan antimuan yatağı Niğde ilinin (orta-güney Türkiye) güneydoğusunda yer alır. Damarlar ana bileşenler olarak kuvars, kalsit, stibnit ve pirit içeren basit bir mineralojiye sahiptir; zinober iz miktarlarda bulunur. Özellikle stibnit ve piritte gelişen bir dizi dokunun işaret ettiği ilerleyen bir deformasyon yatağı etkilemiştir. Ana dokular basınç lamelleri ve kaynaklanma olup, eğilme, basınç lamellerinin ötelenmesi ve çatlak dolguları ikinci derecede önemli dokulardır. Bu dokular birbirini izleyen üç deformasyon evresinde gelişmişlerdir. Basınç lamelleri bölgedeki deformasyonun ilk evresini temsil ederler; ikinci deformasyon evresinin temsilcileri eğilmiş basınç lamelleri ve kaynaklanma dokularıdır; üçüncü deformasyon evresi basınç lamellerinin kesilmesi ve ötelenmesi ile belirginleşir. Deformasyonlar olasılıkla 180 °Cye kadar ulaşan sıcaklıklarda ve 0.2 MPa dolayında basınç altında gelişmiştir. Jeolojik veriler, Niğde Masifinin güneye doğru Ulukışla Havzasına bindirmesi ile deformasyonun birinci evresinin açıklanmasını desteklemektedir. Deformasyonun ikinci evresinin nedeni ilk deformasyonun bitiminden sonra stibnitlerdeki iç sıkışma kuvvetlerinin artmasıdır. Deformasyonun üçüncü evresi, yatağa yakın genç normal faylanmaların sonucudur.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Pyrite deformation textures in the deposits of the Küre mining district (Kastamonu-Turkey)
    (2002) İlkay Kuşçu; Ayhan Erler
    Küre volkanojenik masif sülfid yatakları Pontid Kuşağının batısındaki Kastamonu bölgesinde yer alır. Yataklar, ofiyolitlerle ilişkili Liyas öncesi yaşlı bazaltik seriler içinde bulunur. Bu yataklarda yapılan cevher mikroskopisi çalışmaları piritlerin deformasyon etkileri altında kaldığını ve dolayısıyla bir seri deformasyon ve geç-deformasyon dokusunun oluştuğunu göstermektedir. Bu dokular ardışık iki aşamanın ürünleri olan kataklastik, ikincil tane gelişimi ve çatlak dolgu dokularıdır. Kataklastik doku deformasyon evresinde oluşurken ikincil tane gelişimi ve çatlak dolgu dokusu ise geç-deformasyon aşamalarında oluşmuştur. Kataklastik doku daha çok iri taneli pirit kümelerinde daha baskın bir dokudur. Tek tük taneler üzerinde kataklastik doku ya hiç gelişmemiş ya da çok azdır, ikincil tane gelişim dokusu piritin rekristalizasyonuyla oluşurken çatlak dolgu dokusu piritlerdeki çatlakların kalkopirit ile doldurulmasıyla oluşmuştur. Kataklastik dokunun, düşük dereceli metamorfik koşullarda ve/veya yeşilşist fasiyesi koşullarına benzer olarak yaklaşık 400C-500C sıcaklık ve 1 kb-3 kb basınç koşullarında oluştuğu düşünülmektedir, ikincil tane gelişim dokusu ise üst yeşilşist/amfibolit fasiyesleri için tipik olan 500°C-550°C sıcaklık ve 0.69 kb-1.7 kb basınç koşullarında baskın hale gelmektedir. Çatlak dolgu dokuları ise 600°C'den daha yüksek sıcaklık ve 500 bar'dan daha düşük basınç koşullarında oluşmuş olmalıdır. Bu sıcaklık değerleri bu tür bir deformasyonda ulaşılabilecek en yüksek sıcaklıklara karşılık gelmekte olup gerçek değerler daha düşük olmalıdır. Küre masif sülfid yatağında bu dokulardan en az ikisinin veya tümümün aynı örnekte gözleniyor olması bu yatakların oluştuktan sonra ilerleyen bir deformasyon etkisiyle yeşilşist-amfibolit fasiyeslerinde deforme olduklarının bir göstergesi olarak değerlendirilebilir.