Yazar "Er, Rabia Nesrin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    OCUKLARIN SOSYAL GELİŞİMİNDE EDEBİYATIN ROLÜ: OSCAR WILDE’IN VE ÖMER SEYFETTİN’İN ÖYKÜLERİNDE ÇOCUK
    (2019) Er, Rabia Nesrin
    Bireyin ruh sağlığı ve sosyal sağlığı en az fiziksel ve zihinsel sağlığı kadar önemlidir ve çocukluk döneminde önce evde ebeveynlerin sonra okulda öğretmenlerin tutum ve davranışları ile şekillenmektedir. Ondokuzuncu yüzyıl yazarlarından Oscar Wilde (1854-1900) ve Ömer Seyfettin (1884-1920) yetişkinlerin tutum ve davranışlarının çocuklar üzerindeki etkisini öykülerinde kendilerine özgü biçimde ifade etmiştir. Her iki yazar ülkelerinin parlak bir geleceğe sahip olması için insanoğlunun çocukluk dönemine önem verilmesinin gerekliliğini vurgulamıştır. Çocukları ve çocukluk dönemini önemseyen Wilde?a ve Seyfettin?e göre bir toplumda eşitlik, dürüstlük ve hoşgörü ilkelerinin varlığı o toplumda gerçek, özgün ve özgür bireylerin varlığına bağlıdır ve birey vasfına sahip olabilmek için kişi anlayışlı, azimli, okuryazar, bilgili, eğitimli, çalışkan, duyarlı, duygulu, dürüst, düşünceli, güleryüzlü, hassas, kibar, hoşgörülü, affedici, bağışlayıcı, inançlı, sadık, kararlı, saygılı, saygın, yardımsever, cömert, vefalı, candan, vicdanlı, merhametli olabilmelidir. Kişi ayrıca empati kurabilmeli, doğaya ve hayvanlara saygı duyabilmelidir. Bu çalışmanın amacı bu erdemlere sahip olmayan bencil yetişkinlerin önemsemediği, görmezden geldiği, iletişim kurmadığı, sevgisini göstermediği çocukların nasıl heba olduğunu Oscar Wilde?ın “The Selfish Giant”, “The Canterville Ghost”, “The Birthday of the Infanta”, “The Happy Prince”, “The Fisherman and his Soul”, “The Star-Child”, “The Devoted Friend”, “The Nightingale and the Rose” olmak üzere sekiz öyküsünde ve Ömer Seyfettin?in “Falaka”, “Ant”, “Kaşağı”, “Primo Türk Çocuğu”, “Binecek ?ey”, “Perili Köşk”, “Yalnız Efe”, “Yüksek Ökçeler”, “Diyet”, “Bomba” başlıklı on öyküsünde göstermektir. Orijinal ve klasik bir çalışma olarak bu makale Wilde?ın ve Seyfettin?in öykülerinin çocuk teması açısından karşılaştırmalı analizini içermektedir. Çocukların sahip olduğu duygularının, düşüncelerinin, fikirlerinin, inançlarının, hayallerinin, yeteneklerinin, ruhlarının ve gösterdikleri çabalarının yetişkinler tarafından önemsenmesinin gerekliliğini yansıtmaktaki ustalıkları iki yazarın ortak noktasıdır. Wilde?ın ve Seyfettin?in eserleri yetişkinlere çocukların ruhsal içgörüsünü fark etme olanağı sağlaması çocuk kavramını ele alan önemli yazarlar oldukları görüşünü kanıtlamaktadır.