Yazar "Kara, Seda" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Öğretmenlerin sendika algıları: Niğde örneği(Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2018) Kara, Seda; Can, YücelSendikacılık, gerek dünyada gerekse ülkemizde yüzyıllar boyunca var olan etkin örgütlenmelerden biridir. Sendikal örgütlenme, işçi sınıfını kapsar şekilde başlamış olsa da zamanla halka halka yayılmış ve pek çok meslek grubunu da bünyesine toplayan etkin, toplumsal bir hak arama aracı haline gelmiştir. Roma'dan Sanayi Devrimi'ne evrilen sendikal hareket, Fransız İhtilali'yle yeni bir boyut kazanmış ve Avrupa'dan tüm dünyaya yayılmıştır. Avrupa'yı o dönemde yakından takip eden Türk Devleti içindeki unsurlar da bu örgütlenme fikrini kısa sürede benimsemiş ve öncelikle kas gücüyle çalışılan iş kollarında bu fikri tesis etmişlerdir. Lonca teşkilatlarında başlayan örgütlülük, yenilikçi hareketlerle devlet tarafından da zaman zaman desteklenmiş, zaman zamansa örgütlü toplumun olumsuzluklar getireceği fikriyle sekteye uğrayarak Türkiye Cumhuriyeti'ne miras kalmıştır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti ve devlete ait kamu iş kolları, sendikal hareketleri önceleri yalnızca işçi sınıfına ait bir hak ve talep olarak görmüştür. Sendikal anlamda bilinçlenmelerle ve hak talepleriyle, memurların da sendikalarının olabileceği gerçeği, dernekler, vakıflar, birlikler vasıtasıyla yasal olarak siyasi erke kabul ettirilmiştir. Bu örgütlenme sürecinde kamu çalışanlarının en çok mensubu bulunduğu iş kolu olan eğitimciler ve eğitimcilerin temel yapı taşını oluşturan öğretmenler, örgütlü sendikacılık içinde her zaman var olagelmişlerdir. Öğretmenlerin sendikaya ve sendikacılığa bakışları, sendika-siyaset ilişkilerine bakış açıları, toplumsal örgütlenme hakkındaki düşünceleri bu çalışmalar tetkik edilmiş ve Niğde ili ile sınırlı tutularak, öğretmenlerin sendikacılıkla ilgili algıları ayrıntılı olarak ele alınmış ve sendikalı sendikasız bütün öğretmenlerin ortak kaygılarla hareket ettiği gözlenmiştir. Öğretmenlerin sendikalardan öncelikli olarak beklentileri; sendikaların özlük, ekonomik ve bireysel haklarını muhafaza eden bir yapı olmalarıdır. Siyasetten, kişisel çıkarlardan ve çatışmalardan uzak, yalnızca liyakatin esas alındığı bir çalışma ortamı isteyen öğretmenler, sendikaların bu konuda yetersiz olduklarını düşünmektedirler. Öğretmenlerin arzu ettikleri sendikacılıkla hayatın içinde var olan sendikacılık arasında derin bir uçurum olduğu gözlenmektedir. Niğde ilinde görev yapan öğretmenler, sendikacılığın geleceğinden endişelidir ve sendikal gelecek adına umutsuz bir algı sergilemektedirler.
