Yazar "Kaya, Alim" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Lise Öğrencilerinin Meslek Seçiminde Aile Desteği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması
    (2018) Şeker, Gürcan; Kaya, Alim
    Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerine yönelik olarak ‘MeslekSeçiminde Aile Desteği Ölçeği (MESADÖ)’nin geliştirilmesidir.Araştırmada yapı geçerliğini belirlemek için açıklayıcı ve doğrulayıcıfaktör analizi ile benzer ölçek geçerliği analizi yapılmıştır. Ölçeğinaçıklayıcı faktör analizi için 450 (259 kız, 191 erkek) öğrenciyeulaşılmış ve elde edilen veriler üzerinde yapılan analizler sonucunda ikifaktörlü ve 18 maddeli bir yapı elde edilmiştir. 18 maddelik yapının testedilmesi amacıyla 218 öğrenci (110 kız, 108 erkek) üzerindedoğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizisonuçları elde edilen yapının doğrulandığı ortaya koymuştur. Meslekseçiminde aile desteği ölçeğinden elde edilen ölçümlerin güvenirliği içtutarlılık güvenirlik katsayısı ve test-tekrar-test güvenirlik yöntemleriile incelenmiştir. Elde edilen bulgular ‘Meslek Seçiminde Aile DesteğiÖlçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu ortayakoymaktadır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Mesleki Karar Verme Programının Onuncu Sınıf Öğrencilerinin Mesleki Kararsızlık Düzeyleri Üzerinde Etkililiğinin Sınanması
    (2019) Şeker, Gürcan; Kaya, Alim
    Bu çalışmada, 9. sınıf öğrencilerine yönelik olarak, Kırdök (2010) tarafından geliştirilen bilgiyiişleme kuramı temelli mesleki karar verme grup rehberliği programının 10.sınıf öğrencilerininmesleki kararsızlık düzeyleri üzerindeki etkililiği sınanmıştır. Bu amaçla bir lisenin 10.sınıfındaöğrenim görmekte olan 16’sı deney, 16’sı kontrol grubunda olmak üzere 32 öğrenci çalışmagrubu olarak belirlenmiştir. Araştırmada 2x2’lik bir split-pilot ya da karışık desen olarak datanımlanabilen ön test-son test kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarakmesleki karar verme eğitim programı öncesi ve sonrasında mesleki kararsızlık düzeylerininbelirlenmesi amacıyla Çakır (2004) tarafından geliştirilen “Mesleki Karar Envanteri”kullanılmıştır. Deney grubundaki öğrencilerle birinci araştırmacı tarafından yürütülen meslekikarar verme programı haftada bir 70-80 dakikalık oturumlar şeklinde 10 oturumdauygulanmıştır. Yapılan analizlerde deney ve kontrol gruplarının ön test puan ortalamalarıarasında anlamlı bir farklılık olmadığı görülürken, son test puan ortalamaları arasında anlamlıdüzeyde bir fark gözlenmiştir. Elde edilen bu bulgu; deney grubundaki öğrencilerin meslekikararsızlık puanlarının, kontrol grubundaki öğrencilerin kararsızlık puanlarına oranla anlamlıbir düşüş gösterdiğini ortaya koymaktadır. Bu sonuç, araştırma kapsamında sınanan meslekikarar verme programının 10. sınıf öğrencilerinin mesleki kararsızlık düzeylerinin azaltılmasındaetkili olduğunu göstermektedir.