Endüstriyel atık kauçuk katkılı geçirimli jeopolimerin karakteristik özellikleri
Küçük Resim Yok
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada Ditaş Doğan Yedek Parça İmalat ve Teknik Anonim Şirketinin (DİTAŞ) proses atığı olan kauçuğunun ve İSKEN Sugözü Termik Santraline ait atık uçucu külünün jeopolimer harçların üretiminde kullanımının, fiziksel ve mekanik özelliklerine etkisi incelenmiştir. Harç oranları, kontrol numunelerinden itibaren Atık Kauçuk İçeren Geopolimer (AKJ) numunelerinde kauçuk oranı %0, %4, %8 ve %12 olacak şekilde hazırlanmıştır. Kauçuk atığı kırpıntıları 8.00 mm, 3.150 mm ve 1 mm eleklerden geçirilerek, 3 farklı boyutta olacak şekilde elde edilmiştir. Sırasıyla elenmiş atık kauçukların özgül ağırlıkları ise ortalama 1,14, 1,25 ve 1,37 olarak belirlenmiştir. Kauçuk boyutlarının artması ya da kauçuk oranının artması fiziksel ve mekanik deneylerde olumsuz etki olarak gözlemlenmektedir. En yüksek basınç dayanımı kontrol harcında 31.5 MPa olarak elde edilirken atık kauçuk katkılı olan karşımlarda ise %4 oranlı küçük boy kauçuk katkılı jeopolimerden (K4) 30.0 MPa olarak elde edilmektedir. Yapılan yaşam döngüsü analizi sonucunda %4 oranlı orta boy kauçuk (O4), %4 oranlı büyük boy kauçuk (B4), Kontrol ve Normal Harç sırasıyla % 45.06; 45.43; 53.16; 100 küresel ısınma potansiyeli ortaya koymuştur. Çalışma sonuçlarına göre jeopolimer üretiminin karbondioksit salınımını azaltma potansiyeli olduğu görülmektedir.
In this study, the effects of the use of rubber, which is the process waste of Ditaş Doğan Yedek Parça Üretim ve Teknik Anonim Şirketi (DITAS), and the waste fly ash of İSKEN Sugözü Thermal Power Plant in the production of geopolymer mortars, on their physical and mechanical properties were investigated. Mortar ratios were prepared as 0%, 4%, 8% and 12% rubber in Waste Rubber Geopolymer (AKJ) samples starting from the control samples. Rubber waste scraps were obtained in 3 different sizes by passing through 8.00 mm, 3.150 mm and 1 mm sieves. The average specific gravity of the sifted waste rubbers was determined as 1.14, 1.25 and 1.37, respectively. An increase in rubber dimensions or an increase in rubber ratio is observed as a negative effect in physical and mechanical experiments. While the highest compressive strength is obtained as 31.5 MPa in the control mortar, it is obtained as 30.0 MPa from 4% small rubber added geopolymer (K4) in waste rubber added mixtures. As a result of the life cycle analysis, 4% medium rubber (O4), 4% large size rubber (B4), Control and Normal Mortar 45.06%; 45.43; 53.16; 100 global warming potential has revealed. It is seen that geopolymer production has the potential to reduce carbon dioxide emissions.
In this study, the effects of the use of rubber, which is the process waste of Ditaş Doğan Yedek Parça Üretim ve Teknik Anonim Şirketi (DITAS), and the waste fly ash of İSKEN Sugözü Thermal Power Plant in the production of geopolymer mortars, on their physical and mechanical properties were investigated. Mortar ratios were prepared as 0%, 4%, 8% and 12% rubber in Waste Rubber Geopolymer (AKJ) samples starting from the control samples. Rubber waste scraps were obtained in 3 different sizes by passing through 8.00 mm, 3.150 mm and 1 mm sieves. The average specific gravity of the sifted waste rubbers was determined as 1.14, 1.25 and 1.37, respectively. An increase in rubber dimensions or an increase in rubber ratio is observed as a negative effect in physical and mechanical experiments. While the highest compressive strength is obtained as 31.5 MPa in the control mortar, it is obtained as 30.0 MPa from 4% small rubber added geopolymer (K4) in waste rubber added mixtures. As a result of the life cycle analysis, 4% medium rubber (O4), 4% large size rubber (B4), Control and Normal Mortar 45.06%; 45.43; 53.16; 100 global warming potential has revealed. It is seen that geopolymer production has the potential to reduce carbon dioxide emissions.
Açıklama
Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Çevre Teknolojisi Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Çevre Mühendisliği, Environmental Engineering, İnşaat Mühendisliği
