Post-collisional magmatism on the northern margin of the Taurides and its geological implications: Geology and petrology of the Yahyalı-Karamadazı Granitoid
Küçük Resim Yok
Tarih
2001
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Kayseri-Yahyalı yöresindeki Karamadazi Granitoyidi, Doğu Toros Kuşağının kuzey kenarında yer alan bimodal magmatizmaya tipik bir örnektir. Granitoyid Paleozoyik-Mezozoyik yaşlı Yahyalı Metamorfitlerini sıcak dokanaklarla keser ve geç Maastriştiyen yaşlı birimlerle uyumsuz olarak örtülür. Granitik kütlede, dokanağa yakın kesimde ana intrüsif fazı oluşturan granodiyorit/kuvars diyorit dış kesimlerde ise aplitik dayklar tarafından kesilmiş lökogranitler yer almaktadır. Karamadazi Granitoyidi'nde jeokimyasal olarak incelenen kayaçların tümü kalk-alkalen karakterde olup kalsik özellikler sunmaktadırlar. Granodiyoritler belirgin olarak metalüminli, granit ve aplitler ise zayıf peralüminlidir. Majör element oksitlerinin $SiO_2$'ye göre davranışı granodiyoritlerde zayıf bir fraksiyonel kristallenmeye işaret etmektedir. Granitler ise ileri derecede fraksiyonlaşmış uç ürünleri temsil etmektedir. Karamadazi Granitoyidi kayaçları jeokimyasal ve mineralojik bileşimlerine göre genelde I-tipi özellikler gösterirler, incelenen örneklerin tümünde LIL elementleri HFS elementlerine göre zenginleşme gösterir ve kayaçların örümcek diyagramlarındaki iz element desenleri, genelde üst kabuk granitoyitlerine benzer. Jeokimyasal verilere göre, Karamadazi sokulumunun farklı kaynaklardan türemiş ve kendi içinde sınırlı olarak ayrımlaşmış iki farklı magmanın ürünlerini içerdiği öne sürülebilir. Kökenleri ne olursa olsun granitoyidi oluşturan magmalar üst kabuk ile yoğun etkileşmişlerdir. Tektono-magmatik ayırtlama diyagramlarında granodiyoritler daha çok yay alanında yer alırken lökogranitler yay-çarpışma-levha içi granit üçlü kesişme noktasında yoğunlaşırlar. Ancak bunların bölgedeki Geç Kretase yaşlı ofiyolitleri kesmeleri, ofiyolit yerleşmesi sonrasında sokulum yaptıklarını, dolayısı ile "çarpışma sonrası granitoyitler" olarak sınıflanabileceklerine işaret etmektedir.
The Karamadazi Granitoid (Yahyalı-Kayseri) is a typical example of bimodal magmatism on the northern margin of the Eastern Tauride belt. The Karamadazi Granitoid intrudes the Palaeozoic-Mesozoic Yahyalı metamorphic rocks and is unconformably overlain by Upper Maastrichtian elastics. It consists of granodiorite-quartz diorite as the main intrusive phase, and includes leucogranites and aplitic dykes in its marginal parts. Samples from the Karamadazi Granitoid are calc-alkaline and calcic in character. The granodiorites are mainly metaluminous, whereas leucogranites and aplites are weakly peraluminous in nature. Plots of major-element oxides against $SiO_2$ indicate a poor fractionation trend for the granodiorites. The leucogranites represent highly fractionated end-members. The Karamadazi Granitoid displays I-type characteristics based on geochemical and mineralogical compositions. LIL elements are enriched compared to the HFS elements and spider-diagram patterns are similar to those of upper continental crust rocks. The geochemical data also imply that the Karamadazi Granitoid is composed of two distinct magmas, derived from different sources that have undergone limited differentiation. Whatever the sources were, the magmas have interacted with the upper continental crust. On tectono-magmatic discrimination diagrams, the granodiorites plot in the arc region, while leucogranites plot in the triple-junction of the arc, syn-collisional and within-plate fields and thus can be classified as post-collisional granitoids. Geochemical comparison of the Karamadazi Granitoid with several H-type post-collisional granitoids from the northern Tauride margin (Horoz Granitoid) and central Anatolia (Yozgat, Ekecikdağ, and Terlemez granitoids) indicates clear similarities among these granitoids. This suggests that the granitoids are comparable not only in age, formation and emplacement processes, but also in the tectonic processes which led to their formation.
The Karamadazi Granitoid (Yahyalı-Kayseri) is a typical example of bimodal magmatism on the northern margin of the Eastern Tauride belt. The Karamadazi Granitoid intrudes the Palaeozoic-Mesozoic Yahyalı metamorphic rocks and is unconformably overlain by Upper Maastrichtian elastics. It consists of granodiorite-quartz diorite as the main intrusive phase, and includes leucogranites and aplitic dykes in its marginal parts. Samples from the Karamadazi Granitoid are calc-alkaline and calcic in character. The granodiorites are mainly metaluminous, whereas leucogranites and aplites are weakly peraluminous in nature. Plots of major-element oxides against $SiO_2$ indicate a poor fractionation trend for the granodiorites. The leucogranites represent highly fractionated end-members. The Karamadazi Granitoid displays I-type characteristics based on geochemical and mineralogical compositions. LIL elements are enriched compared to the HFS elements and spider-diagram patterns are similar to those of upper continental crust rocks. The geochemical data also imply that the Karamadazi Granitoid is composed of two distinct magmas, derived from different sources that have undergone limited differentiation. Whatever the sources were, the magmas have interacted with the upper continental crust. On tectono-magmatic discrimination diagrams, the granodiorites plot in the arc region, while leucogranites plot in the triple-junction of the arc, syn-collisional and within-plate fields and thus can be classified as post-collisional granitoids. Geochemical comparison of the Karamadazi Granitoid with several H-type post-collisional granitoids from the northern Tauride margin (Horoz Granitoid) and central Anatolia (Yozgat, Ekecikdağ, and Terlemez granitoids) indicates clear similarities among these granitoids. This suggests that the granitoids are comparable not only in age, formation and emplacement processes, but also in the tectonic processes which led to their formation.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Jeoloji, Yerbilimleri, Ortak Disiplinler
Kaynak
Turkish Journal of Earth Sciences
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
10
Sayı
3
