BİRİNCİ BASAMAK SAĞLIK HİZMETLERİNDE ÇALIŞAN SAĞLIK PERSONELİNDE İŞ STRESİNİN İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ

dc.contributor.authorTeles, Mesut
dc.date.accessioned2024-11-07T13:19:38Z
dc.date.available2024-11-07T13:19:38Z
dc.date.issued2023
dc.departmentNiğde Ömer Halisdemir Üniversitesi
dc.description.abstractBu çalışmanın amacı birinci basamak sağlık hizmetlerinde çalışan sağlık personelinde iş stresinin işten ayrılma niyetine etkisi araştırmaktır. Kesitsel türde bir araştırma olan bu çalışmada veri toplama araçları olarak Genel İş Stresi Ölçeği ve işten ayrılma niyetini ölçen iki soruluk form (örgütten ve meslekten ayrılma niyetleri için ayrı ayrı birer soru) kullanılmıştır. Bu çalışma, Niğde il merkezi ve Niğde’nin en büyük ilçesi olan Bor ilçe merkezindeki birinci basamak sağlık hizmetleri kuruluşlarında çalışan 281 sağlık çalışanı (88 aile hekimi, 164 aile sağlığı elamanı, 27 diğer) üzerinde yürütülmüştür. Çalışmada iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi, tek yönlü varyans analizi, Eta katsayısı, Cramer V katsayısı, Pearson korelasyon katsayısı, basit ve çoklu doğrusal regresyon analizleri uygulanmıştır. Sağlık çalışanlarının 5’li Likert üzerinden Genel İş Stresi Ölçeği ortalaması 2,29±0,93’tür ve meslekten ayrılma niyeti ortalaması (2,46±1,31) örgütten ayrılma niyeti ortalamasından (2,37±1,22) biraz daha yüksektir. Aile hekimlerinin iş stresi ortalaması (2,60±0,95), meslekten ayrılma niyeti ortalaması (2,73±1,29) ve örgütten ayrılma niyeti ortalaması (2,63±1,18) diğer sağlık çalışanlarının ortalamalarına göre daha yüksektir (p<0,05). İş stresinin meslekten ayrılma niyeti (r=0,72; p<0,05) ve örgütten ayrılma niyetiyle (r=0,66; p<0,05) ilişkileri yüksek düzeydedir. İş stresinin meslekten ayrılma niyetine (b=1,01; p<0,05) ve örgütten ayrılma niyetine (b=0,86; p<0,05) istatistiksel olarak anlamlı etkileri vardır. Hatta bu etkiler, mesleki ve sosyodemografik özelliklerin kontrol değişkeni olarak modele dahil edilmesi durumunda bile devam etmektedir (p<0,05). Sonuç olarak, iş stresinin işten ayrılma niyeti üzerinde pozitif yönlü bir etkisi olduğu değerlendirilmektedir. Lisansüstü eğitim mezunu ve haftalık çalışma saati 48 saat olan ve aile hekimi olarak görev yapan sağlık personelinin iş stresi daha yüksektir. Ayrıca 35 yaş ve altındaki, lisansüstü eğitim mezunu, mesleki deneyimi 15 yıl ve altı ile haftalık çalışma saati 48 saat olan ve aile hekimi olarak görev yapan sağlık çalışanlarının işten ayrılma niyeti daha yüksektir. İş stresinin yanı sıra yaş, eğitim düzeyi ve meslekte çalışma süresi işten ayrılma niyetinin diğer belirleyicileridir. İşten ayrılma niyetini düşürmek isteyen sağlık yöneticilerinin, çalışanların mesleki ve diğer özelliklerini de dikkate alarak iş stresiyle mücadele etmesi önerilir.
dc.identifier.endpage378
dc.identifier.issn1302-9282
dc.identifier.issn2148-9041
dc.identifier.issue2
dc.identifier.startpage363
dc.identifier.trdizinid1181919
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1181919
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11480/13262
dc.identifier.volume26
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofHacettepe Sağlık İdaresi Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_20241107
dc.subjectİşletme
dc.subjectKamu Yönetimi
dc.subjectSağlık Bilimleri ve Hizmetleri
dc.subjectHemşirelik
dc.subjectPsikoloji
dc.subjectİş stresi
dc.subjectişten ayrılma niyeti
dc.subjectaile hekimi
dc.subjectbirinci basamak sağlık hizmeti
dc.subjectaile sağlığı elamanı
dc.titleBİRİNCİ BASAMAK SAĞLIK HİZMETLERİNDE ÇALIŞAN SAĞLIK PERSONELİNDE İŞ STRESİNİN İŞTEN AYRILMA NİYETİNE ETKİSİ
dc.typeArticle

Dosyalar