Beliren yetişkinlikte sosyal ve duygusal yalnızlık, yetişkin bağlanma stilleri, yaşam amaçları ve öznel iyi oluş değişkenleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmada beliren yetişkinlikte sosyal ve duygusal yalnızlık, yetişkin bağlanma stilleri, yaşam amaçları ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma grubunu Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde öğrenim gören 551 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veriler Kişisel Bilgi Formu, Sosyal ve Duygusal Yalnızlık Ölçeği, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-I (YİYE-I), Yaşam Amaçları Ölçeği ve Öznel İyi Oluş Ölçeği (ÖİOÖ) kullanılarak toplanmıştır. Bu çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Verilerin analizinde basit doğrusal ve hiyerarşik regresyon analizleri ve SPSS PROCESS makronun Model 4 eklentileri kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, yetişkin bağlanma stillerinden kaçınmacı bağlanmanın öznel iyi oluşu ve dışsal yaşam amaçlarını negatif yönde, duygusal yalnızlığı pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı yordadığı görülmüştür. Kaygılı bağlanmanın ise öznel iyi oluşu negatif yönde, sosyal yalnızlık ve duygusal yalnızlığı pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı yordadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Yaşam amaçlarının alt boyutu olan içsel yaşam amaçlarının öznel iyi oluşu pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı yordadığı bulunmuştur. Aynı zamanda duygusal yalnızlığın ve sosyal yalnızlığın öznel iyi oluşu negatif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı yordadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Kaçınmacı bağlanma ile öznel iyi oluş arasında duygusal yalnızlığın aracı rolü olduğu ve kaygılı bağlanma ile öznel iyi oluş arasında da hem duygusal hem de sosyal yalnızlığın aracı rolü olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Anahtar sözcükler: Sosyal ve duygusal yalnızlık, Yetişkin bağlanma stilleri, Yaşam amaçları, Öznel iyi oluş
This study aimed to examine the relationships between social and emotional loneliness, adult attachment styles, life goals and subjective well-being in emerging adulthood. The research group consists of 551 university students studying at Niğde Ömer Halisdemir University Faculty of Education. In the study, data were collected using the Personal Information Form, Social and Emotional Loneliness Scale (SELSA-S), Experiences in Close Relationships Inventory-I (YİYE-I), Life Goals Scale and Subjective Well-Being Scale (SWS). Relational screening model was used in this study. Simple linear and hierarchical regression analyzes and SPSS PROCESS macro Model 4 plug-ins were used to analyze the data. According to the results of the research, it was seen that avoidant attachment, one of the adult attachment styles, negatively and statistically significantly predicted subjective well-being and external life goals. It was found that anxious attachment negatively predicted subjective well being and positively and statistically significantly predicted social loneliness and emotional loneliness. It was found that internal life goals, which are the sub-dimensions of life goals, predict subjective well-being positively and statistically significantly, and at the same time, emotional loneliness predicts subjective well-being negatively and statistically significantly. At the same time, it was concluded that emotional loneliness had a mediating role between avoidant attachment and subjective well-being, and that both emotional and social loneliness had a mediating role between anxious attachment and subjective well-being. Keywords: Social and emotional loneliness, Adult attachment styles, Life goals, Subjective well-being
This study aimed to examine the relationships between social and emotional loneliness, adult attachment styles, life goals and subjective well-being in emerging adulthood. The research group consists of 551 university students studying at Niğde Ömer Halisdemir University Faculty of Education. In the study, data were collected using the Personal Information Form, Social and Emotional Loneliness Scale (SELSA-S), Experiences in Close Relationships Inventory-I (YİYE-I), Life Goals Scale and Subjective Well-Being Scale (SWS). Relational screening model was used in this study. Simple linear and hierarchical regression analyzes and SPSS PROCESS macro Model 4 plug-ins were used to analyze the data. According to the results of the research, it was seen that avoidant attachment, one of the adult attachment styles, negatively and statistically significantly predicted subjective well-being and external life goals. It was found that anxious attachment negatively predicted subjective well being and positively and statistically significantly predicted social loneliness and emotional loneliness. It was found that internal life goals, which are the sub-dimensions of life goals, predict subjective well-being positively and statistically significantly, and at the same time, emotional loneliness predicts subjective well-being negatively and statistically significantly. At the same time, it was concluded that emotional loneliness had a mediating role between avoidant attachment and subjective well-being, and that both emotional and social loneliness had a mediating role between anxious attachment and subjective well-being. Keywords: Social and emotional loneliness, Adult attachment styles, Life goals, Subjective well-being
Açıklama
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Eğitim ve Öğretim, Education and Training, Psikoloji
