Tarihi ve Çağdaş Türk Lehçelerinde Gelecek zaman Ekleri Üzerine Bir Deneme
Küçük Resim Yok
Tarih
2006
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Gelecek zaman ekleri, Türk dilinde oldukça farklılık arz eden ve Türk dilinin tarihî seyri içinde sıkça değişen şekil ve zaman eklerindendir. Tarihî Türk yazı dillerinde kullanılan gelecek zaman eklerinden büyük bir kısmı bugün kullanımdan düşmüştür. Bu çalışma, Türkçenin bugünkü bilgilerimize göre ilk yazılı metinlerine sahip olduğumuz Eski Türkçe döneminden başlayarak, Orta Türkçe ve çağdaş Türk lehçelerinde gelecek zaman ifadesi için kullanılan ekleri gözden geçirmekte, bunların işlevleri ve bazılarının kökenleri, çekimlerinde kullanılan şahıs ekleri ile ilgili bilgiler vermektedir. Çalışmada tarihî ve çağdaş Türk lehçelerinin gramer kitapları başlıca kaynak olarak kullanılmış, verilen örnek çekimler ve cümleler de bu kitaplardan alınmıştır. Çağdaş Türk lehçelerinin ağızları ise çalışmaya dahil edilmemiştir. Çalışma tarihî-karşılaştırmalı Türk dili araştırmalarına bir katkı sağlamak amacıyla hazırlanmıştır.
The future suffixes belong to those of the aspecto-temporal endings which appair rather differently in the Turkic languages and seem to change often in the history of development of the Turkic languages. A great deal of the future tense endings used in the historical Turkic languages went out of use in the modern turkic languages. This paper deals with the endings used for the future tense in the historical and modern Turkic languages, beginning from Orhon Turkic, the oldest Turkic texts documented. The personal endings used for conjugation of the future tense have been dealt with, too. I have used for this paper as main sources grammatical books of the historical and modern Turkic languages. The paradigms and muster sentenses have been taken from the works mentioned. The induvidial dialects of the modern Turkic languages have been excluded from tlıis paper. The article aims to contrubutc at the historical-comparatical research works of the Turkic languages.
The future suffixes belong to those of the aspecto-temporal endings which appair rather differently in the Turkic languages and seem to change often in the history of development of the Turkic languages. A great deal of the future tense endings used in the historical Turkic languages went out of use in the modern turkic languages. This paper deals with the endings used for the future tense in the historical and modern Turkic languages, beginning from Orhon Turkic, the oldest Turkic texts documented. The personal endings used for conjugation of the future tense have been dealt with, too. I have used for this paper as main sources grammatical books of the historical and modern Turkic languages. The paradigms and muster sentenses have been taken from the works mentioned. The induvidial dialects of the modern Turkic languages have been excluded from tlıis paper. The article aims to contrubutc at the historical-comparatical research works of the Turkic languages.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Antropoloji
Kaynak
Türklük Bilimi Araştırmaları
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
0
Sayı
20
