Beliren yetişkinlikte ilişki doyumu, yılmazlık ve yetişkin bağlanma stilleri arasındaki ilişkide psikolojik katılığın aracı rolü
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu araştırmanın ana amacı beliren yetişkinlikte ilişki doyumu, bağlanma stilleri ve yılmazlık arasındaki ilişkide psikolojik katılığın aracılık rolünün incelenmesidir. Nicel olarak ilerleyen bu çalışmada ilişkisel tarama modellerinden yararlanılmıştır. Bu kapsamda oranlı ve seçkisiz örnekleme yöntemleri kullanılarak Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi'nde 2023-2024 yıllarında 13 fakülte veya yüksekokulda öğrenim gören ve en az 3 aylık romantik ilişki içinde bulunan 773 katılımcı ile oluşturulan örneklem grubunda ilgili modeller test edilmiştir. Kişisel bilgi formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri-II, İlişkilerde Mutluluk Ölçeği, Kısa Kendini Toparlama/Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ile Kabul ve Eylem Formu-II kullanılarak veriler yüz yüze toplanmıştır. Verilerin analizinde bağımsız örneklemler için t testi, pearson korelasyon katsayısı, çoklu regresyon analizi ve hiyerarşik regresyon analizi uygulanmıştır. Değişkenler arasında oluşan aracılık durumu ise PROCESS Makro Model 4 Eklentisi ile ele alınmıştır. Dolaylı etkilerin anlamlılığı ise Bootstrap yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre beliren yetişkinlikte psikolojik katılığın; bağlanma stillerinden kaygılı bağlanma ile yılmazlık arasındaki ilişkide aracı role sahip olduğu aynı zamanda bağlanma stillerinden kaçınmacı bağlanma ile yılmazlık arasındaki ilişkide de aracı role sahip olduğu görülmüştür. Ancak psikolojik katılığın; bağlanma stillerinden kaygılı bağlanma ile ilişki doyumu arasındaki ilişkide aracı role sahip olmadığı aynı şekilde bağlanma stillerinden kaçınmacı bağlanma ile ilişki doyumu arasındaki ilişkide de aracı role sahip olmadığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Romantik ilişkiler, ilişki doyumu, yetişkin bağlanma stilleri, yılmazlık, psikolojik katılık.
The main purpose of this research is to investigate the mediator role of psychological inflexibility in the relationship between relationship satisfaction, attachment styles and resilience in emerging adulthood. In this study, which is progressing quantitatively, relational survey models were used. In this context, relevant models were tested in the sample group formed with 773 participants who studied at 13 faculties or colleges and were in a romantic relationship for at least 3 months in 2023-2024 at Niğde Ömer Halisdemir University using proportional and random sampling methods. The data were collected face to face using the Personal Information Form, the Experiences in Close Relationship-II (ECR-II), the Happiness in Relationships Scale, the Brief Resilience Scale (BRS) and the Acceptance and Action Questionnaire-II (AAQ-II). In the analysis of the data, t test, pearson correlation coefficient, multiple regression analysis and hierarchical regression analysis were applied for independent samples. The mediating role between variables is handled with the PROCESS Macro Model 4 Plugin. The significance of the indirect effects was realized by the Bootstrap method. According to the research results, it has been seen that psychological inflexibility in adulthood, which appears, had a mediating role in the relationship between anxious attachment style and resilience, but also had a mediating role in the relationship between avoidant attachment style and resilience. However, it has been concluded that psychological inflexibility does not had a mediating role in the relationship between anxious attachment style and relationship satisfaction, it also does not had a mediating role in the relationship between avoidant attachment style and relationship satisfaction. Keywords: Romantic relationships, relationship satisfaction, adult attachment styles, resilience, psychological inflexibility
The main purpose of this research is to investigate the mediator role of psychological inflexibility in the relationship between relationship satisfaction, attachment styles and resilience in emerging adulthood. In this study, which is progressing quantitatively, relational survey models were used. In this context, relevant models were tested in the sample group formed with 773 participants who studied at 13 faculties or colleges and were in a romantic relationship for at least 3 months in 2023-2024 at Niğde Ömer Halisdemir University using proportional and random sampling methods. The data were collected face to face using the Personal Information Form, the Experiences in Close Relationship-II (ECR-II), the Happiness in Relationships Scale, the Brief Resilience Scale (BRS) and the Acceptance and Action Questionnaire-II (AAQ-II). In the analysis of the data, t test, pearson correlation coefficient, multiple regression analysis and hierarchical regression analysis were applied for independent samples. The mediating role between variables is handled with the PROCESS Macro Model 4 Plugin. The significance of the indirect effects was realized by the Bootstrap method. According to the research results, it has been seen that psychological inflexibility in adulthood, which appears, had a mediating role in the relationship between anxious attachment style and resilience, but also had a mediating role in the relationship between avoidant attachment style and resilience. However, it has been concluded that psychological inflexibility does not had a mediating role in the relationship between anxious attachment style and relationship satisfaction, it also does not had a mediating role in the relationship between avoidant attachment style and relationship satisfaction. Keywords: Romantic relationships, relationship satisfaction, adult attachment styles, resilience, psychological inflexibility
Açıklama
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı
Anahtar Kelimeler
Eğitim ve Öğretim, Education and Training, Psikoloji
